Informacja prasowa
Wirusowe zapalenie wątroby typu C atakuje po cichu i rozwija się podstępnie. Badania potwierdzają: 1,9% Polaków może być zakażonych wirusem HCV. Nadal jednak ponad 700 000 Polaków nie wie, że może być zakażonych, gdyż bezobjawowy przebieg choroby stwarza złudzenie, że nic złego się nie dzieje.
Do tej pory, z powodu braku rozległych i miarodajnych badań, jedynie szacowano (założenia PGE HCV), że 1,9% polskiego społeczeństwa może być zakażone wirusem HCV. Najnowsze badania, przeprowadzone w ostatnim kwartale 2009 roku przez Polską Grupę Ekspertów HCV i firmę Roche Polska potwierdzają te szacunki. Przeciwciała anty-HCV wykryto u 1,9% z 26 000 badanych. Jest to najbardziej wiarygodna i największa jak do tej pory próba badanych. Z grupy tej do dalszych analiz statystycznych, ze względu na spełnienie wszystkich kryteriów badania, wyselekcjonowano 18 233 osoby.
Badanie zostało przeprowadzone w oparciu o udoskonaloną metodologię, gwarantująca pełną wiarygodność i miarodajność wyników. We wcześniejszych badaniach, przesiewowych przeprowadzonych na grupie niespełna 14 500 pacjentów, udział wzięły głównie osoby podejrzewające już u siebie obecność wirusa HCV, o których nic nie wiedziano. W konsekwencji nie miały one przełożenia na polską populację.
W najnowszym badaniach, przeprowadzonych w ponad 50 ośrodkach medycznych na terenie całego kraju, zbadano grupę osób reprezentatywną dla całego polskiego społeczeństwa – 26 000 osób z różnych grup społecznych. Jest to największa jak do tej pory próba badanych. Do dalszych analiz statystycznych włączono tylko pacjentów pełnoletnich, którzy wyrazili zgodę na pobranie krwi do badań w tym kierunku oraz wypełnili ankietę epidemiologiczną.
Największą grupę badanych wśród wyselekcjonowanych chorych (18 233) stanowili pacjenci szpitali wielospecjalistycznych (14 429 osób). Ponadto zbadano 1 107 pacjentów wojskowej służby zdrowia, 1 066 osób w punktach konsultacyjno-diagnostycznych i 1 631 pacjentów poradni.
Badania przeprowadzone w grupie wyselekcjonowanych 18 233 pacjentów potwierdziły występowanie anty-HCV z częstością 1,9%, czyli identyczną jak w ogólnej populacji badanej. Odsetki te różniły się w zależności od miejsca, w którym prowadzono badania. W grupie pacjentów dużych szpitali wynosiły około 2%, w jednostkach wojskowej służby zdrowia 1,26%, a w punktach konsultacyjno-diagnostycznych 3,28% badanych. Najniższe były w poradniach, gdzie występowały u nieco poniżej 1% badanych pacjentów.
Na podstawie szczegółowej analizy ankiet wszystkich badanych wykryto, iż ryzyko obecności przeciwciał anty-HCV jest u mężczyzn dwukrotnie wyższe niż u kobiet; trzykrotnie większe niż w pozostałych przypadkach u osób ,u których wykonano przetoczenie krwi lub produktów krwiopochodnych przez 1992 rokiem oraz sześciokrotnie wyższe u dożylnie przyjmujących narkotyki. Wykazano również, że przeciwciała anty-HCV częściej występowały u osób hospitalizowanych co najmniej po raz czwarty, niż u pacjentów rzadziej przebywających w szpitalach. W grupie pacjentów, u których wykryto przeciwciała anty-HCV przeprowadzono dodatkowe badania potwierdzające obecność wirusa HCV we krwi (HCV RNA). Wirusa wykryto u 30% badanych z tej grupy.
Rozpowszechnienie zakażeń HCV na świecie i w Europie
Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, iż zakażonych wirusem HCV na świecie jest około 3% populacji – od 170 do 200 milionów ludzi. Każdego roku grupa zakażonych powiększa się o kolejne 3-4 miliony. Według szacunków WHO, przy braku wykrywalności wirusa HCV, a co za tym idzie właściwej terapii, liczba zgonów spowodowanych WZW C w najbliższych latach zwiększy się kilkukrotnie. W Europie zakażenia HCV dotyczyć mogą prawie 9 milionów ludzi (7,3-8,8 miliona). Szacuje się, iż każdego roku w Europie umiera z tego powodu prawie 90 tysięcy osób. Jedyną metodą zmiany tej sytuacji jest wprowadzenie do praktyki medycznej rutynowego wykrywania osób zakażonych HCV przy pomocy czynnych badań przesiewowych prowadzonych przez lekarzy rodzinnych.
